woensdag 9 april 2014

Column

"Als je dun was geweest had je model kunnen worden!"


Ik droom mijn hele leven al van een carièrre als model. Het modellenbureau waar ik me een aantal weken geleden voor had ingeschreven had me laten weten dat ik een aantal kleding maten zou moeten afvallen zodat ze werk voor me hadden. Bovendien ben ik ook nog eens tien centimeter te kort. Balen! Ik word doodmoe van het gejammer over mijn te brede heupomvang.  Ik ben het zat om het gevoel te hebben te voldoen aan het 'niet goed genoeg' zijn. Ik bedoel wat is er nou zo mooi aan graatmager zijn!?

Ik zelf zie toch liever een vrouw met rondingen dan een wandelend lijk, zoals veel modellen erbij lopen. Dat zijn toch geen "echte vrouwen"? Ronde heupen, billen en borsten dat zijn pas vrouwelijke figuren! Veel interessanter voor de meeste mensen dan pannenlatten. 

Modellenbureau's en niet te vergeten ook de vrouwen onder ons lijden onder het onrealistische en graatmagere schoonheidsideaal. Je moet er als vrouw jong, strak en slank uitzien. Dit gevoel wordt aangewakkerd door het vrouwenbeeld dat door modebranches, cosmeticafabrieken en plastische chirurgen de wereld wordt ingestuurd. Dat beeld is voor een grootdeel gefotoshopt. Het is een schoonheidsideaal waar we niet mee kunnen concureren maar wel naar streven.

Ik weet uit eigen ervaring dat met name wij als jonge meisjes onzeker worden van de kunstmatige 'aliens' die we te zien krijgen in onder andere tijdschriften en op reclamespotjes. Je zelfvertrouwen zou bijna een gat in de grond boren, zo ver zakt het tegenwoordig bij het zien van foto's van vele modellen die voldoen aan 'het schoonheidsideaal'.


Ilheame.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten